ترس در کوهنوردی انفرادی ، چگونه با آن مقابله کنیم ؟
تاریخ انتشار مقاله: 18 شهریور ماه 1400
تاریخ بروزرسانی: 19 دی ماه 1400
یک پیاده روی یا کوهنوردی انفرادی می تواند یک تجربه رایگان یا وحشتناک باشد.
ترس در کوهنوردی انفرادی تا حدی طبیعی است .
ولی چگونه میتوانیم با آن مقابله کنیم؟
بیاموزید که چگونه می توانید تخیلات خود را به کار گیرید.
از حیوانات وحشی مانند خرس گرفته تا عوامل طبیعی مانند رعد و برق، چیزهای زیادی برای ترسیدن وجود دارند. اما کدام یک از آنها واقعاً خطرناک هستند و نباید نگران آنها باشید؟
این مقاله تجربه یکی از کوهنوردان می باشد.
از دست ندهید :
اولین سفر کوهنوردی ، این ۵ اشتباه رایج را انجام ندهید
با ما همراه باشید …
ترس در کوهنوردی انفرادی
اعتراف: من هرگز کوهنوردی انفرادی نداشتم.
من بارها پیاده روی کرده ام و مسیرهایی را پشت سر گذاشته ام، اما تصور اینکه تنها در جنگل بخوابم باعث می شود ترس وجودم را فراگیرد.
بخشی از وجودم به من می گوید که برای کمپینگ انفرادی آماده نیستم زیرا بیشتر با مسافرت های گروهی لذت می برم.
قسمت دیگر من این را می داند زیرا می ترسم از آسیب پذیری که تاریکی به همراه دارد.
اما من تصمیم گرفته ام که این ترس را به چالش بکشم، و شما نیز باید چنین کنید:
سفرهای انفرادی می تواند به شما آرامش، اعتماد به توانایی های شما، آزادی رفتن به هر جایی که می خواهید با سرعت دلخواه شما و ارتباط تازه با مسیر برسد.
اگر تنها بودن در بیابان به شما در دستیابی به اهداف پیاده روی و کوهنوردی کمک می کند، اجازه ندهید ترس شما را عقب نگه دارد.
متخصصانی که با آنها صحبت کردم – یک روانشناس و یک مسافر انفرادی با تجربه – استراتژی های عملی را به اشتراک می گذارند تا در بهترین حالت آماده شوند ، ذهن خود را آرام کنند و خطر را ارزیابی کنند.
از نظر لجستیکی آماده شوید
اگر قبلاً پیاده روی یا کوهنوردی نکرده اید، قبل از اینکه به تنهایی بیرون بروید، ابتدا به کوهنوردی خود احترام بگذارید.
انفرادی رفتن به این معنی است که شما ریسک بزرگ تری می پذیرید و در صورت بروز مشکل باید آماده باشید.
صدمه دیدید یا گم شدید، شخص دیگری را نخواهید داشت که روی او حساب کنید، بنابراین ضروری است که وسایل مناسب را حمل کنید.
برای شروع، توصیه می‌کنم قبل از حرکت به صورت انفرادی، یک کلاس کمک‌های اولیه در طبیعت و یک کلاس ناوبری پشت سر هم داشته باشید.
این به شما مهارت های نرمی را می دهد که برای احساس راحتی بیشتر با تنها بودن در جنگل نیاز دارید.
در پیاده روی و کوهنوردی قرار نیست همیشه هزینه بالایی را برای تهیه لباس بکنید.
اما برخی از وسایل وجود دارد که ارزش آن را دارد که کمی بیشتر روی آنها خرج کنید زیرا دوام بیشتر و وزن کمتری دارند.
درک کامل تجهیزات، زمین، ارتفاع، شرایط و حیات وحش اولین قدم برای احساس اعتماد به نفس و خودکفایی در مسیر است.
باید بدانید:
چگونه آب را فیلتر کنید.
چادر خود را چگونه باید برپا کنید.
آگاه باشید، نقشه و علائم را بخوانید.
به اجاق گاز خود تمایل داشته باشید.
کرم تاول به همراه داشته باشید.
آب و هوا را ارزیابی کنید.
هنگامی که در آنجا هستید، نمی توانید به هیچ کس دیگری جز خودتان تکیه کنید، که اگر مجهز باشید، می تواند یک تجربه فوق العاده قدرتمند باشد.
به یاد داشته باشید که چیزی به عنوان برنامه ریزی بیش از حد وجود ندارد.
فقط بسته بندی بیش از حد است.
کریستین آدیس از Be My Travel Muse اغلب به تنهایی پیاده روی و کوهنوردی می کند.
او دوست دارد با تحقیق در مورد همه جزئیات ، از رسیدن به سر راه تا منابع آب موجود، آماده شود.
و نقشه هایی را بارگیری می کند و گزارش سفر افراد AllTrails را از افرادی که اخیراً از مسیری که قصد پیاده روی دارد بازدید میکند.
ادیس همچنین همیشه یک شارژر خورشیدی می آورد تا دستگاه هایش را شارژ نگه دارد.
همچنین نقشه ها را را بصورت آفلاین در تلفن هوشمند خود نگه می دارد تا بتواند حتی در مواقعی که سرویسی وجود ندارد از آنها استفاده کند.
برای احساس امنیت و آرامش بیشتر در مناطق بدون اتصال به سلول، می توانید یک GPS مانند SPOT یا Garmin inReach خریداری یا اجاره کنید.
این دستگاه ها به شما امکان می دهند در صورت نیاز به کمک با خانواده یا دوستان و حتی خدمات اضطراری ارتباط برقرار کنید.
اهمیت تربیت ذهن
وقتی تنها هستم و کیلومترها با ماشین خود فاصله دارم، این چیزی است که در ذهن من می گذرد:
اگر صدمه ببینم چطور؟
خرس یا گوزن یا شیر کوهی ببینم چطور؟
هوا بشدت تغییر کند چه می شود؟
در حالی که کمی ترس سالم است، اما این نوع از هوشیاری بیش از حد می تواند لذت سفر را از بین ببرد.
علاوه بر برنامه ریزی لجستیک، باید ذهن خود را نیز تربیت کنید.
تئا گالاگر، استادیار و مدیر کلینیک سرپایی مرکز درمان و مطالعه اضطراب در دانشگاه پنسیلوانیا می گوید:
“تخیلات ما می تواند سناریوی بسیار دیوانه کننده تری از آنچه گاهی اوقات شرایط آن را تصور می کند ، ارائه دهد.” “توجه خود را به مواردی که ترجیح می دهید در مورد آنها فکر کنید گسترش دهید.”
قبل از سفر، گالاگر پیشنهاد می کند که از بدترین سناریو، بهترین سناریو و محتمل ترین سناریو استفاده کنید.
او می گوید: “در هسته اصلی روبرو شدن با همه ترس ها، ما واقعاً سعی می کنیم به مردم کمک کنیم تا بی ثباتی را تحمل کنند.”
آدیس دوست دارد بر آمار تمرکز کند تا همه چیز را در چشم انداز قرار دهد.
در اینجا چند مورد وجود دارد:
احتمال اینکه در تصادف رانندگی مجروح شوید بسیار بیشتر از خرس است.
بر اساس گزارش Appalachian Trail Conservancy ، سالانه در ایالات متحده کمتر از 1 نفر از 37.500 نفر توسط مارهای سمی گاز گرفته می شوند.
سه میلیون نفر در مسیر آپالاچی قدم می زنند و از سال 1974 تاکنون تنها 10 مورد قتل گزارش شده است.
با این معیار، به احتمال زیاد در همسایگی خود با یک انسان تهدید آمیز روبرو خواهید شد تا در مسیر.
آدیس می گوید:
“از نظر آماری، رانندگی به سمت پیست خطرناک ترین قسمت این سفر است.” “نگاه کردن به آمار واقعاً به من کمک می کند تا در مورد آن کاملاً تحلیلی باشم.”
وضعیت را ارزیابی کنید
گاهی ترس شما سعی می کند چیزی را به شما بگوید.
این می تواند مربوط به آب و هوا، حیات وحش، سایر کوهنوردان در مسیر، یا چیزهای دیگر باشد.
اگر احساس خنده داری دارید، برگشتن و دوباره در زمان دیگر به سفر رفتن شرم آور نیست.
شما در حال تلاش برای چیز جدیدی هستید، بنابراین صبور باشید.
گالاگر متخصص قرار گرفتن در معرض درمان است، یک درمان رفتاری که به افراد کمک می کند تا در شرایط امن اما واقعی با ترس های خود مقابله کنند.
او پیشنهاد می کند که با یک هدف کوچکتر شروع کنید و خود را به سمت هدف بزرگ خود سوق دهید.
شاید اولین تجربه انفرادی شما چادر زدن در حیاط خلوت شما باشد.
بعد از آن به تنهایی کمپینگ اتومبیل را امتحان کنید.
اگر ترس تجربه شما را خراب می کند، به یاد داشته باشید که چرا در وهله اول سعی می کنید یک سفر انفرادی داشته باشید.
“این ترس را شناسایی کنید و از خود بپرسید، آیا می توانم آن را کنترل کنم؟”
گالاگر می گوید:
“ممکن است اتفاقات بدی بیفتد، اما شما باید زندگی خود را ادامه دهید. اگر در سیستم ارزشی شماست و برای شما مهم است، این کار را انجام دهید. ”
تنهایی و افزایش اعتماد به نفس به تنهایی می تواند ارزشش را داشته باشد.
یک چاقوی جیبی به همراه داشته باشید
بهتر است یک چاقوی جیبی به همراه داشته باشید تا از خود در برابر حیوانات و حوادث احتمالی محافظت کنید. قرار نیست چاقوی بزرگ به همراه داشته باشید. یک چاقوی کوچک سفری کافی است.
اجازه دهید افراد دیگر بدانند کجا هستید
این ایده عالی برای احساس امنیت است. اگر مدتی است که از شما خبری نداشته باشند، آن شخص می تواند به مقامات هشدار دهد. من همیشه به افراد نزدیک اجازه می‌دهم بدانند که در کدام کوهنوردی خودم پیاده‌روی می‌کنم.
نکات ایمنی برای کوهنوردی و پیاده روی به تنهایی (هوشیار باشید)
من می دانم که بسیاری از کوهنوردان زن نگران حمله شخصی در مسیر هستند. من همیشه مردم را در مسیرها تماشا می کنم. اگر پشت سرم یا جلوی من باشند، همیشه حواسم به دیگران هست.
زمانی بود که با یکی از دوستانم پیاده روی میکردم که متوجه شدم مردی ما را تعقیب می کند. هر بار که ما می ایستیم او می ایستد و مایل ها با سرعت بسیار پایینی پشت سر ما حرکت می کرد.
بالاخره ایستادم و گفتم از ما بگذرد. او بلافاصله مسیر را دوید و ما دیگر او را ندیدیم. از محیط اطراف خود آگاه باشید.
نکات مثبت پیاده روی به تنهایی
می‌دانم که موقعیت‌های بسیار ترسناک و منفی را در پیاده‌روی انفرادی فهرست کرده‌ام، اما صادقانه بگویم که همه چیز ترسناک نیست.
من به خودم افتخار می کنم که بر ترسم از پیاده روی انفرادی غلبه کردم. بنابراین من می خواستم برخی از چیزهای عالی در مورد پیاده روی به تنهایی را فهرست کنم:
لازم نیست منتظر بمانید تا کسی بیرون بیاید. هیچ کس نمی خواست با من پیاده روی کند، بنابراین من به تنهایی به دیدن دریاچه زیبا رفتم.
شما می توانید تا زمانی که بخواهید. با سرعت خودتان پیاده روی کنید. من خیلی عکس میگیرم مردم می توانند با تعداد عکس هایی که من می گیرم بسیار اذیت شوند. خوب است که در این مورد نگران نباشید.
باعث ایجاد اعتماد به نفس می شود. شما احساس می کنید که می توانید هر کاری و همه چیز را انجام دهید.
تنهایی گاهی اوقات احساس طراوت می کند.
چگونه به تنهایی عکس بگیریم؟
یکی از چیزهایی که من مجبور شدم به پیاده روی به تنهایی عادت کنم این است که باید خودم عکس بگیرم. عکس گرفتن از خود کار سختی نیست.شما میتوانید یک سه پایه کوچک با خود حمل کنید یا گوشی و دوربین خود را به سنگ یا درختی تکیه داده و از خود عکس های زیبایی بگیرید.
به همین منظور مقاله عکاسی در سفر و کمپینگ میتواند برای شما مفید باشد.
و اما در مورد من؟
من از توصیه گالاگر استفاده می کنم و بدون ترس در کوهنوردی انفرادی، اولین سفر کمپینگ انفرادی خود را در پاییز امسال در سدونا آغاز می کنم.
سپاس از متن خوبی که در زمینه طبیعتگردی در تنهایی و به نوعی سفر های تنهایی توضیحات خوبی دادین. من کمتر سایت یا کمتر کسی رو میبینم که اولا سفر های تنهایی و خصوصا طبیعتگردی تنهایی رو تجربه کرده باشه و راجع به این موضوع حرفی زده باشن. خواستم بگم من سفر های تنهایی زیادی رو تجربه کردم و فکر میکردم کسی مثل من نباشه خوشحالم که میبینم امثال انسان های روشنفکری مثل شما هم هستن. هرکس به اندازه ی ظرفیت و توانایی ذهنی خود قادر به تحمل تنهایی و علاقه به اون هست چون هرکس در تنهایی خصوصا در طبیعت با وجود حقیقی و درون خودش مواجه میشه…با آرزوی موفقت و سلامتی برای همه ی سیاحان و مسافر های تنها که برای دور شدن از اجتماع و ارتباطات ناسالم به تنهایی و طبیعت و مادر زمین پناه میبرن ….
سپاسگزارم از حسن توجهتان دوست عزیز